PLANETOIDY/ASTEROIDY/PLANETKI

Pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza znajduje się pas planetoid, zwanych też małymi planetkami lub asteroidami. Astronomowie oceniają, że w obszarze tym porusza się co najmniej 50000 obiektów tego rodzaju. Dawniej sądzono, że wszystkie planetoidy powstały być może w wyniku rozpadu dużej planety. Dzisiaj uważa się, że we wspomnianym obszarze pierwotny obłok gazu i pyłu był na tyle rzadki, że nie mogła tam powstać żadna duża planeta. Orbity niektórych planetoid wychodzą poza obszar między orbitami Marsa i Jowisza. Orbity Erosa, Amora czy Adonisa przecinają orbitę Marsa, zbliżając się do Ziemi. Inne planetoidy (np. Hidalgo) mają aphelia poza orbitą Jowisza lub nawet Saturna, jak choćby odkryty w 1977 roku Chiron. Dotychczas odkryto około 5500 planetoid, spośród których około 2200 otrzymało numery i nazwy. Początkowo nazywano planetoidy imionami antycznych bogiń (Ceres, Pallas, Junona, Westa), później nazwami miast i nazwiskami badaczy przyrody, przy czym nazwy planetoid otrzymywały zawsze końcówkę żeńską. Przede wszystkim nazywa się je imionami żeńskimi. Na przykład, planetoida nr 164 nazywa się Eva, planetoida nr 798 nazywa się Ruth, a planetoida nr 832 nazywa się Karin. Większość z planetoid to ciała o średnicach poniżej 100 km. Najmniejsze poznane obiekty, zaliczone jeszcze do planetoid, mają średnice około 50 m, największe zaś - takie jak - Ceres, Chiron, Pallas czy Westa - mają średnice rzędu kilkuset kilometrów. Prawdopodobnie oba księżyce Marsa: Phobos (nieregularna bryła o wymiarach 18 x 22 km) i Deimos (o średnicy 12-13 km) są przechwyconymi przez Marsa planetoidami. Dowiedziono również, że każda planetoida ma inny skład chemiczny, więc wykluczone jest wspólne pochodzenie wszystkich planetoid. Planetoidy dzieli się również na odpowiednie grupy. Jedną z takich grup są "Trojańczycy" (obiekty wyprzedzające Jowisza o 60° lub podążające o 60° za nim). Kolejną grupą asteroidów jest "Grupa Apollo" (są to obiekty zbliżające się do Słońca bliżej niż Ziemia).